προελευσιμαίος

-ον, Μ

(σχετικά με επίσημη πομπή) προπορευόμενος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προέλευσις + κατάλ. -ιμαῖος (βλ. λ. -αίος), πρβλ. θνησ-ιμαίος].